βιβλιοκριτικές

 Ραφαέλ Τσίρμπες – Στην άκρη του γκρεμού *κριτική

Ραφαέλ Τσίρμπες – Στην άκρη του γκρεμού:  μεταφορά της κρίσης στη σύνδεση του νήματος  με το ταξίδι στην άκρη της νύχτας. «Οι χρυσές εποχές κόντευαν να φτάσουν, τις αγγίζαμε με τις άκρες των δαχτύλων μας, τόσο δα έλειπε, πηδήσαμε να το φτάσουμε και πέσαμε με τον κώλο: τώρα όλα έχουν καταρρεύσει, έτσι ήταν τα πράγματα,…».

Η μνησικακία της γυναίκας

μνησίκακος, -η, -ο αυτός που θυμάται το κακό που του έκαναν και από μίσος για το δράστη επιδιώκει να τον εκδικηθεί ..Δοθέντος ότι η μνησικακία επωάζεται μόνο μέσα σε ένα αίσθημα αδυναμίας (αδυναμία με άπειρες παραλλαγές), εμφανίζεται τελεσίδικα ως σύμπτωμα μιας «ζωικής» εξασθένισης. Με την επιφύλαξη αυτών των γενικότατων συνθηκών, υπάρχουν μνησικακίες πού η επεξεργασία

Laslo Krasznahorkai – Πόλεμος και πόλεμος *η κριτική μας

«…όλα αυτά που αποτελούσαν την αθωότητα, την εντιμότητα, την ενσυναίσθηση, εκείνες τις άκρως συγκινητικές χιλιάδες παλιές ιστορίες έρωτα και ελευθερίας, την ασφάλεια της παντοτινής διάρκειας στα βλέμματα, – που απομακρύνονται και πλησιάζουν, που αφυπνίζονται ή βυθίζονται στον ύπνο- τα παιδιά και τους ερωτευμένους, όλα αυτά, είπε, δεν μπορούσε να τα εκφράσει με λέξεις, όπως δεν

Το φάντασμα του Αλεξάντρ Βολφ / Γκαϊτο Γκαζντανοφ *η κριτική μας

Ο αφηγητής αυτής της ιστορίας αναφέρεται σε ένα περιστατικό,  που συνέβη πολλά χρόνια πριν στο νότο της Ρωσίας, στην Ουκρανική στέπα, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου,  όταν ο ίδιος, τότε  δεκαέξι χρονών,  στρατιώτης των Λευκών,  πυροβολεί έναν  καβαλάρη του Κόκκινου στρατού και καταφέρνει να σωθεί σαν από θαύμα με το άσπρο  άλογό του. Χρόνια αργότερα 

Άλις Μονρό, Απόδραση *κριτική

Διηγήματα  σε τριτοπρόσωπη αφήγηση που περιγράφουν τη ζωή στις επαρχίες του Καναδά, την καθημερινότητα και τις περιπέτειες προσώπων,  μιας εποχής που αλλάζει σταδιακά επηρεάζοντας και τη δική τους εξέλιξη άλλες φορές θετικά κι άλλες αρνητικά.  AliceMunro: Τα διηγήματά της ανιχνεύουν την πολυπλοκότητα της ζωής με μιαν έκφραση στωϊκότητας,  στις περιγραφές ενός σκληρού σκηνικού τοπίου στο

Το ταξίδι στην Ελλάδα (Δημ. Νόλλας) *κριτική

Ένα ταξίδι επιστροφής και αναχώρησης, ένας μετατοπισμός  νοσταλγίας που εγγράφεται σε εσωτερικούς χάρτες, κριτική ρεαλιστικής αυτογνωσίας και αυτοπροσδιορισμού  στο παράδειγμα ενός προσώπου,  στο τοπίο μιας πόλης, μιας ομάδας ανθρώπων, μιας χώρας. Ιστορία ως λοξό βλέμμα πάνω στις ζωές των ανθρώπων και στις δύο πλευρές των ιδεολογικών σχημάτων, μια ιδιότυπη ανάγνωση των συντελεσμένων και των συνεχιζόμενων

Ο πύργος – Φραντς Κάφκα (1883- 1924) *η κριτική μας

Ατμόσφαιρα με ένα μυστικιστικό, σκοτεινό βάθος και η διάφανη μουσική του Εσθονού συνθέτηArvo Pärt, στον αέρα της φανταστικής πόλης και του πύργου. Πρόσωπα ενός συμβολικού πύργου και θέματα όπως η εξουσία, οι νόμοι, η γραφειοκρατία, οι σχέσεις, η εργασία, η επικοινωνία, σε μια απαισιόδοξη προβολή. Ο  χωρομέτρης Κ. φτάνει στον Πύργο όπου  και συναντά ανθρώπους

Ενρίκε Βίλα- Μάτας Δόκτωρ Πασαβέντο *κριτική

«Έγινα συγγραφέας για ν’ απομακρυνθώ απ’  την οικογένεια, για να έχω μια μοναχική δουλειά και να μ’ αφήνουν ήσυχο όλες οι οικογένειες αυτού του κόσμου. Αλλά  δεν είχα λάβει υπ’ όψιν μου τις διαλέξεις για παράδειγμα. Δεν ήξερα ότι η έκδοση ενός βιβλίου είχε ως συνέπεια να δίνεις διαλέξεις, συνεντεύξεις, να σε φωτογραφίζουν, να λες

Ερωτοτροπίες Javier Marias, Los Ena moramientos

  «Ποτέ δεν καταφέρνουμε να σιγήσει στ’ αλήθεια και για πάντα η ύλη του παρελθόντος…». Η Μαρία είναι η αφηγήτρια αυτού του – με μια χροιά αστυνομικού –μυθιστορήματος. Εργάζεται σε εκδοτικό οίκο της Μαδρίτης και παρακολουθεί  με ευχαρίστηση κάθε μέρα,  την ώρα που παίρνει πρωϊνό σε ένα καφέ κοντά στη δουλειά της, ένα ξεχωριστό  ζευγάρι

Καζούο Ισιγκούρο: Πέντε ιστορίες της μουσικής και της νύχτας *κριτική

Νυχτερινά,  διηγήματα με φόντο μουσικές και μουσικούς. Από την πλατεία Σαν Μάρκο της Βενετίας, την Αγγλική εξοχή, την πόλη του Λονδίνου, το Χόλιγουντ, στην αρχική πλατεία της Βενετίας. Ένας κύκλος προσώπων και μουσικής που φωτίζει για λίγο με κάποιο χιούμορ η φαντασία της επινοημένης γραφής και καταπίνει η νύχτα. Πέντε διηγήματα με ήρωες μουσικούς, γραμμένα

«Πώς είναι η μουσική όταν δεν την ακούμε;» Το τρίτο βιβλίο με τις Αντιστίξεις, Γιάννη Ευσταθιάδη

«Ακούτε Τρίτο Πρόγραμμα; Ρώτησε, σχεδόν τρυφερά, τον ηλικιωμένο ιδιοκτήτη που τον πλησίασε.Ναι, απάντησε εκείνος, έκπληκτος. Κι εσείς;» Δοκίμια που αναφέρονται στη μουσική, μικρά κείμενα αποκωδικοποίησης μιας μουσικής γλώσσας, απόηχος της εμπειρίας ακρόασης της μουσικής τόσο των ήχων όσο και των λέξεων, μια ταξιδιωτική περιπλάνηση στο έσω τοπίο και στη χώρα της μουσικής,  που προβάλλει στο

“Ο πλούτος μας δεν συνίσταται σε αυτά που έχουμε, αλλά σε αυτά που απολαμβάνουμε”…Ταξίδια με τον Επίκουρο

Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, επισκέπτεται την Ελλάδα κουβαλώντας στις αποσκευές του βιβλία φιλοσοφίας σχετικά με την αναζήτηση νοήματος ζωής, στην επιδίωξη της ευτυχίας. Από την  Ύδρα με μια παρέα φίλων που απολαμβάνει,  σε μιαν καθημερινή απλότητα,  το αγαθό της ζωής και από τη σκέψη του Επίκουρου, αφορμάται η βιωματική,  εξομολογητική εμπειρία παρατήρησης και μελέτης

Το σώμα του Τιρθανκάρα / Οι συναντήσεις ενός ταξιδιού στην Ινδία, Χρήστος Χρυσόπουλος *κριτική

Απόηχος ενός ταξιδιού σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Σκέψεις  που προκύπτουν από τη συνάντηση  με την πολυχρωμία ενός άλλου τόπου όταν ο ξένος γίνεται για λίγο  παρατηρητής  και μέρος στη ροή του χρόνου που κυλά στις ζωές των ανθρώπων. Άφιξη και αναχώρηση σε μια μελαγχολική διαπίστωση του κενού στίγματος και της απουσίας για όσα αφήνει πίσω ο

Αυτό που εγώ ονομάζω λήθη *κριτική

«…πόσα χτυπήματα μέχρι να πάψει να ακούει το σώμα του να τσακίζεται σαν ένα αλουμινένιο κουτάκι  που πατικώνει κανείς με τα δάχτυλά του; και στο κεφάλι του, ακόμα κι η ελπίδα είχε γίνει κομμάτια, όχι τώρα, όχι έτσι, και το αίμα στους κροτάφους, ίσως, το αίμα στο στόμα επίσης, εκεί όπου σκοτεινές λέξεις περιμένουν, όπως

Όπως και πολλοί άλλοι πριν από μένα, πιστεύω στις συμπτώσεις… Ντόρα Μπρούντερ, Patrick Modiano *κριτική

  «Γράφοντας αυτό το βιβλίο, στέλνω εκκλήσεις, σαν φωτοβολίδες, που δυστυχώς αμφιβάλλω αν θα μπορέσουν να φωτίσουν το σκοτάδι. Αλλά πάντα ελπίζω». «Όπως και πολλοί άλλοι πριν από μένα, πιστεύω στις συμπτώσεις και μερικές φορές σ’ ένα χάρισμα ενόρασης στους μυθιστοριογράφους…». Μία αγγελία αναζήτησης ενός κοριτσιού από τους γονείς του, που ο συγγραφέας διαβάζει τυχαία

Κνουτ Χάμσουν «Το βιβλίο μου είναι μια προσπάθεια να περιγράψω την περίεργη ζωή του νου..» Η πείνα *κριτική

Ειρωνικό, βιωματικό, με ένα λοξό βλέμμα στις συνθήκες της ζωής ενός φτωχού, ανώνυμου  νέου στη Χριστιανία (Όσλο) του 19ου αιώνα και  της προσπάθειας ικανοποίησης της  ζωτικής ανάγκης της πείνας δια της γραφής, σε αντίξοο περιβάλλον. Με μια νότα αισιόδοξης τροπής όταν όλα φτάνουν στο όριο και η ελπίδα υπόσχεται πάλι επιστροφή στη ζωή και μέλλον-έστω

Χαρούκι Μουρακάμι: Ο Άχρωμος Τσουκούρου Ταζάκι και τα Χρόνια του προσκυνήματός του *κριτική

Μία παρέα εφήβων, τριών αγοριών και δύο κοριτσιών, το στίγμα μιας απόρριψης, η ενήλικη ζωή που ταλανίζεται από εσωτερικές ανήσυχες σκέψεις, ο χρόνος που κυλά, η επιστροφή στο παρελθόν και στα ερωτήματα που ανακύπτουν ως απάντηση λύτρωσης και  συναισθηματικής απελευθέρωσης . Ο ήρωας του μυθιστορήματος, το πέμπτο μέλος μιας παρέας εφήβων τα ονόματα των οποίων

«Με λένε Άγκνες Γιονσντότιρ, είπε. Και είμαι φυλακισμένη»- Έθιμα Ταφής *κριτική

Από την Αυστραλία η συγγραφέας Hannah Kent, μας ταξιδεύει  στην Ισλανδία του 19ου αιώνα αφηγούμενη την ιστορία της Άγκνες Μάγκνουσντότιρ, μιας γυναίκας που καταδικάζεται σε θάνατο κατηγορούμενη,  μαζί με άλλα δύο πρόσωπα,  για το φόνο δύο ανδρών. Βόρεια Ισλανδία 1829. «Για τις γυναίκες άνοιξε δρόμους. Έγραψε ποιήματα. Του Μάγκνους το αίμα στις φλέβες της  έχει.

Το κλειδί (Τανιζάκι, εκδόσεις Άγρα) *κριτική

Ένα Βιβλίο γραμμένο με τη μορφή δύο παράλληλων ημερολογιακών καταγραφών των προσωπικών  εκμυστηρεύσεων -που αφορούν τη σεξουαλική κυρίως σχέση δύο συζύγων-  και  με διαφορετική  γραμματοσειρά (άνδρας- γυναίκα) για την Ελληνική έκδοση, σε πρωτοπρόσωπη και τριτοπρόσωπη αφήγηση, με πλάγιους διαλόγους,  μεταφερόμενες σκέψεις από το ημερολόγιο του άνδρα στης γυναίκας  και με επαναλήψεις σκέψεων, κυρίως στο ημερολόγιο

Τανιζάκι, Το Εγκώμιο της Σκιάς *κριτική

Η Ιαπωνική αισθητική στην πρακτική  καθημερινότητα και στην τέχνη- κυρίως του θεάτρου, σκιάς  ομιχλώδες φως, ονειρώδικη αίσθηση της ομορφιάς που είναι κρυμμένη στα πρόσωπα, στα ρούχα,  στα αντικείμενα, στην πατίνα του χρόνου. Ασάφεια, νηφαλιότητα, καλαισθησία, γαλήνια λεπτότητα, αξίες της γιαπωνέζικης- ανατολίτικης αισθητικής σε μια θεωρητική και βιωματική προσέγγιση σύγκρισης με τα Δυτικά πρότυπα ομορφιάς και

Μια νέα πατρίδα έξω απ’ το παράθυρό μου, Θοδωρής Καλλιφατίδης

«Σε μια μικρή κωμόπολη στη Βόρεια Σουηδία βρήκα ένα πανέμορφο σπίτι των αρχών του περασμένου αιώνα, που όπως έμαθα έχτισε ο πρώτος γιατρός της περιοχής. Και πώς το βάφτισε; Σπάρτη. Έτσι μεγαλώνει ο κόσμος. Αυτό προσπάθησα να κάνω κι εγώ. Να μεγαλώσω τον κόσμο μου αγκαλιάζοντας μια νέα χώρα, μια νέα γλώσσα. Κι υπάρχουν στιγμές

Αντόνιο Ταμπούκι, «Ο Μαύρος Άγγελος» *κριτική

Διηγήματα με παράξενους τίτλους. Τα διατρέχουν σκέψεις σκοτεινές, παρελθοντικές, ενοχικές και εφήμερες. Διηγήματα αποχαιρετισμού όπως σημειώνει ο συγγραφέας Αντόνιο Ταμπούκι στο εισαγωγικό σημείωμα. «Ο τίτλος του βιβλίου ανήκει στο Εουτζένιο Μοντάλε, που έπεσε πάνω σε έναν άγγελο με μαύρα φτερά πολύ πριν από μένα. Πρόκειται για έναν τίτλο που θέλει βεβαίως να είναι φόρος τιμής

Ζοζέ Σαραμάγκου (1922 – 2010) Όλα τα ονόματα

Ο Πορτογάλος  συγγραφέας Ζοζέ Σαραμάγκου (Βραβείο Νόμπελ 1998) στο βιβλίο του  «Όλα τα ονόματα» (1997), αφηγείται την ιστορία ενός γραφέα του Γενικού Ληξιαρχείου  του κράτους,  του κυρίου Ζοζέ, ο οποίος μετά το πέρας  της εργασίας του  ασχολείται με τη συλλογή πληροφοριών από εφημερίδες και περιοδικά,  γύρω από τη ζωή διασήμων προσώπων της χώρας του. Είναι

«Φεβρουάριος» του θοδωρή Γεωργακόπουλου *κριτική

«φεβρουάριος».  Ένα βιβλίο αφιερωμένο σε δεκαπέντε χιλιάδες ανθρώπους. Ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε ηλεκτρονικά κι ύστερα τυπώθηκε στο  χαρτί. Ένα αφήγημα  που με γραφή άμεση, κοφτή και συνειρμική,  περιγράφει καταστάσεις και σκέψεις που αφορούν το παρόν και προκύπτουν από το- συμπυκνωμένο σε μια στιγμή- παρελθόν,  στη ροή των ημερών ενός μήνα στρεβλού και περίεργου. Ο συγγραφέας

«Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο» Ισίδωρος Ζουργός *κριτική

Το μυθιστόρημα «Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο» του κ. Ισίδωρου Ζουργού , είναι ένα χρονικό που εκτείνεται σε πολλούς τόπους, είναι ένα ταξίδι που μιλάει για πόλεις και ανθρώπους, για την επιστήμη και την τέχνη της Ιατρικής, για  τα ερωτηματικά και την ανησυχία  της ψυχής, στον εσωτερικό χάρτη ενός αιώνα, στις φλέβες της

«Ζωή μετά τη Ζωή» της Kate Atkinson *κριτική

Το βιβλίο «Ζωή μετά τη Ζωή», παρακολουθεί τη ζωή της Ούρσουλας και παράλληλα τις δραστηριότητες μιας οικογένειας στην Αγγλία από το 1910 μέχρι το 1967. Στα τριάντα κεφάλαια του βιβλίου παρεμβάλλονται ημερομηνίες – όχι σε γραμμική αφήγηση – και με ενδεικτικούς τίτλους «έσεσθε ανδρείοι»,  «χιόνι», «τέσσερις εποχές το έτος το γεμίζουν», «πόλεμος», «εκεχειρία», «ειρήνη», «σαν

Οι κεραίες της εποχής μου ΙΙ *η κριτική μας

Λογοτεχνία  και συναντήσεις με συγγραφείς, στο δρόμο των ταξιδιών σκέψεις και στοχασμοί, ερωτήσεις και απαντήσεις στον οικείο χώρο του εργαστηρίου, στην ατμόσφαιρα μιας πόλης, στα εσωτερικά φαντασιακά τοπία που γεννούν την τέχνη της αφήγησης. Ιστορίες του κόσμου και των ανθρώπων, μυστικά και τεχνικές αφήγησης,ερεθίσματα και προβληματισμοί, το σύμπαν των βιβλίων και οι φωνές των συγγραφέων,

Το αγρίμι της καρδιάς της Χέρτα Μύλερ *κριτική

Χέρτα Μύλερ.Μία συγγραφέας που γράφει με σκληρή ποιητική και πολιτική σκέψη για τον ολοκληρωτικό τρόμο μιας χώρας, ενός καθεστώτος, μιας εποχής, που οδηγεί στο θάνατο μια γενεά χαμένη,  που προστίθεται σε μια αλυσίδα ονομάτων εντός κι εκτός συνόρων.Αυταρχισμός, επινόηση επιβίωσης, υποταγή, φόβος, λογοκρισία, ανακρίσεις, βασανιστήρια, θάνατος. Πολιτικοί λόγοι, φυσικά αίτια. Γραφή αποσπασματική, τραχιά,θραυσματική, καίρια, μιας

Πάτρικ Λη Φέρμορ Η πορεία προς την Κωνσταντινούπολη (κριτική)

Ο συγγραφέας Πάτρικ Λη Φέρμορ (1915-2011) στο βιβλίο του «Η πορεία προς την Κωνσταντινούπολη», περιγράφει το χρονικό ενός ταξιδιού ως αναδιήγηση  εντυπώσεων ενός προσωπικού ημερολογίου, ενός νεανικού ταξιδιού στην Ευρωπαϊκή επικράτεια  ως το ανατολικό όριο,ενός ταξιδιού εξιδανικευμένης περιπέτειας, γνώσης, ανατροπής  και αποφυγής της στρατιωτικής καριέρας.  Το ταξίδι αυτό ξεκινάει από το Λονδίνο στις 8  Δεκεμβρίου

Μ’ αγαπάει δεν μ’ αγαπάει (Alice Munro) κριτική

Διηγήματα ενός μικρόκοσμου με μια παρατηρητικότητα ευαίσθητου συλλέκτη,διηγήσεις πρισματικές πολλών πτυχών μιας ζωής, ο κόσμος των βιβλίων και των αναδιηγήσεων, διάλογοι μιας εποχής, εκρήξεις, ανατροπές, αναμνήσεις.Στα εννέα διηγήματα του βιβλίου, η Καναδή συγγραφέας Άλις Μονρό, περιγράφει με μια λεπτομερή πολυπλοκότητα πρόσωπα και καταστάσεις μιας άλλης  εποχής και με μια βιωματική πληρότητα μας εισάγει σε ένα